برخورد با بستگان مسن‌تر که فیلتر خود را گم کرده‌اند می‌تواند چالش برانگیز باشد و نیاز به رویکردی ظریف دارد. با افزایش سن، افراد ممکن است دچار زوال شناختی یا تغییراتی در رفتار اجتماعی شوند که منجر به فقدان بازداری و درایت می شود. برخورد با این موقعیت ها با همدلی، صبر و درک ضروری است. در اینجا شش مرحله برای کمک به رسیدگی به بستگان مسن‌تر که فیلتر خود را گم کرده‌اند آورده شده است:

مرحله 1: خود را آموزش دهید برای آموزش خود در مورد فرآیند پیری و چالش‌های رایجی که افراد مسن با آن روبرو هستند، وقت بگذارید. درک تغییرات فیزیکی و شناختی که با افزایش سن اتفاق می‌افتد، می‌تواند بینش‌های ارزشمندی در مورد رفتار خویشاوندان شما ارائه دهد.

مرحله 2: همدلی را تمرین کنید خود را به جای خویشاوندان خود قرار دهید و سعی کنید دیدگاه آنها را درک کنید. پیری می‌تواند تجربه‌ای دشوار و خسته‌کننده باشد و از دست دادن فیلتر خود ممکن است نتیجه احساس غرق شدن یا ناتوانی باشد. نشان دادن همدلی می‌تواند به شما کمک کند که با شفقت به موقعیت نزدیک شوید.

مرحله 3: ارتباط آشکار با خویشاوند بزرگتر خود در ارتباط آزاد و با صداقت شرکت کنید. نگرانی خود را در مورد رفتار آنها بدون برخورد یا قضاوت بیان کنید. از جملات «من» برای بیان اینکه چگونه اعمال آن‌ها بر شما تأثیر می‌گذارد، به جای متهم کردن آنها به اشتباه استفاده کنید.

مرحله 4: تعیین مرزها هنگام تعامل با خویشاوند بزرگتر خود، مرزهای مشخصی را در مورد رفتار قابل قبول تعیین کنید. این مرزها را با آرامش و قاطعیت در میان بگذارید و اطمینان حاصل کنید که تأثیر سخنان یا اعمال خود را بر دیگران درک می کنند. رفتارهای مثبت را تقویت کنید و به آرامی رفتارهای نامناسب را تغییر دهید.

مرحله 5: به دنبال کمک حرفه ای باشید اگر کمبود فیلتر بستگان بزرگتر شما شدید شد یا شروع به تداخل در زندگی یا روابط روزمره آنها کرد، ممکن است کمک حرفه ای را جستجو کنید. یک متخصص سالمندان، روانشناس یا مشاور متخصص در مسائل مربوط به سالمندی می‌تواند برای شما و خویشاوندانتان راهنمایی و پشتیبانی کند.

مرحله 6: خودمراقبتی را تمرین کنید مراقبت از یکی از بستگان مسن‌تر که فیلتر خود را گم کرده‌اند می‌تواند از نظر عاطفی خسته‌کننده باشد. بسیار مهم است که بهزیستی خود را در اولویت قرار دهید و مراقبت از خود را تمرین کنید. از دوستان، خانواده یا گروه‌های حمایتی که می‌توانند درک و راهنمایی را در زمان‌های چالش‌برانگیز ارائه دهند، کمک بگیرید.

علاوه بر این مراحل، در اینجا 32 نکته وجود دارد که به شما کمک می‌کند تا در تعامل با بستگان بزرگ‌تری که فیلتر خود را گم کرده‌اند، پیمایش کنید:

1. 1. در طول مکالمات دشوار آرام و خونسرد باشید.
   2. از شخصی کردن نظرات آنها خودداری کنید و به یاد داشته باشید که این اغلب بازتابی از وضعیت آنهاست تا تلاشی عمدی برای آزار دادن.
   3. اگر مکالمه ناخوشایند شد به موضوع مثبت تری هدایت کنید.
   4. از شوخ طبعی برای پراکنده کردن تنش و سبک کردن روحیه استفاده کنید.
   5. یادآوری های ملایم در مورد رفتار یا زبان مناسب ارائه دهید.
   6. از مشاجره یا درگیر شدن در جنگ قدرت اجتناب کنید.
   7. نبردهای خود را عاقلانه انتخاب کنید و اختلافات جزئی را کنار بگذارید.
   8. صبور باشید و به آنها زمان بیشتری برای ابراز وجود بدهید.
   9. وقتی احساس ناامیدی یا سردرگمی خود را ابراز می‌کنند، به آنها اطمینان بدهید و اعتبار آنها را تأیید کنید.
   10. از نشانه های غیرکلامی مانند تکان دادن سر یا لبخند زدن برای نشان دادن درک و حمایت استفاده کنید.
   11. روال و ساختاری را در زندگی روزمره خود برای ارتقای ثبات حفظ کنید.

1. مشارکت در فعالیت‌هایی را تشویق کنید که باعث تحریک ذهنی و تعامل اجتماعی می‌شوند.
2. محیطی امن و راحت ایجاد کنید که در آن احساس امنیت کنند.
3. از انتقاد یا تصحیح آنها در حضور دیگران خودداری کنید.
4. بهزیستی عاطفی آنها را زیر نظر داشته باشید و در صورت نیاز به دنبال کمک حرفه ای باشید.
5. گوش دادن فعال را با توجه کامل به آنها هنگام صحبت کردن تمرین کنید.
6. علائق یا سرگرمی‌های مشترکی را پیدا کنید که می‌توانید با هم در آن شرکت کنید.
7. در صورت لزوم، برای توانمندسازی آنها و حفظ حس کنترل، انتخاب‌هایی ارائه دهید.
8. از وسایل کمک بصری یا یادآورهای نوشتاری برای کمک به حافظه و ارتباطات استفاده کنید.
9. از غرق کردن آنها با اطلاعات زیاد یا دستورالعمل های پیچیده اجتناب کنید.
10. پیروزی ها و دستاوردهای کوچک را جشن بگیرید تا عزت نفس آنها را تقویت کنید.
11. ارتباطات اجتماعی را با همسالان و دوستان خود برای مبارزه با انزوا تشویق کنید.
12. حس شوخ طبعی خود را حفظ کنید و در لحظات سبک دلی شادی پیدا کنید.
13. منعطف و سازگار با نیازها و توانایی های در حال تغییر آنها باشید.
14. تکنیک های تنفس عمیق یا تمدد اعصاب را برای مدیریت استرس خود تمرین کنید.
15. به دنبال مراقبت یا کمک از سایر اعضای خانواده باشیدen مورد نیاز است.
16. به سایر اعضای خانواده و دوستان در مورد وضعیت آموزش دهید تا درک و حمایت را تقویت کنید.
17. روی جنبه های مثبت رابطه خود تمرکز کنید و لحظات ارتباط را گرامی بدارید.
18. در صورت لزوم برای شارژ مجدد و جلوگیری از فرسودگی استراحت کنید.
19. برای شناسایی محرک‌ها یا سوگیری‌های شخصی که ممکن است بر تعاملات شما تأثیر بگذارد، خود را بازتاب کنید.
20. بخشش را تمرین کنید و هرگونه کینه یا عصبانیت نسبت به رفتار خویشاوندان خود را کنار بگذارید.
21. به خاطر داشته باشید که رفتار آنها بازتابی از ارزش یا ارزش شما به عنوان یک شخص نیست.